düş

münzevi boşlukların
dilsiz adamıydım ben

yargının dile batan 
acılığından
ufkun oyunlarından uzaklaşmış
sessiz
siyah beyaz bir
godard filmiydi benim
hayatım

gökkuşağının görülmeyen renklerinden
giysilerim
gecenin en karanlığından
saçlarım vardı benim

işte ki ben
hicazkar çığlıklar içine doğmuş
fakat 
makamıma uyamamışken
selden kaçan düşünceler
gibiydim
kurtulabilsin diye
boğulanlardan