münzevi boşlukların
dilsiz adamıydım ben
yargının dile batan
acılığından
ufkun oyunlarından uzaklaşmış
sessiz
siyah beyaz bir
godard filmiydi benim
hayatım
gökkuşağının görülmeyen renklerinden
giysilerim
gecenin en karanlığından
saçlarım vardı benim
işte ki ben
hicazkar çığlıklar içine doğmuş
fakat
makamıma uyamamışken
selden kaçan düşünceler
gibiydim
kurtulabilsin diye
boğulanlardan
