fakat

istanbuldayım

fakat istanbulu değil

müziğimi dinliyorum

gözlerim kapalı

yatağımda yatarken

uzaktan gelen

köpek havlamaları

robert smithin

sesi

arkadan gelen

güzel klavyeyi

yatakta kafamı çevirdiğimde

çıkan hışırtıları dinliyorum

gözlerim kapalı

sağımda nietzsche

solumda hikmet ran

beni izliyolar

bi aralar

kuşum vardı o da

karşıdan izlerdi geceleri

beni

ölmeseydi isimsizlikten

arkamda ise

bahadır baruterin

istiklal çizimi

şimdi ise beyoğlundayım

sokak müziğinin

yasaklandığı yerde

akordiyonumu çalıyorum

masaları kaldırdıkları yerlerde

masama oturmuş

gelen geçeni izliyorum

yatağımdayım

sağımda nietzsche

solumda hikmet ran

karşımda ise

kuşum

hala isimsiz

hala canlı

ve bi o kadar

da ölü

gece uzun

ve uykum var

ya da yok

fakat

the night is always young